8 Ekim 2010 Cuma

kışa giriş mızmızlanması


Bu havalar bende alisana kadar bir huzursuzluk yapiyor. Sanirim karanlik oldugu icin…Sanki hep aniden kotu birsey olacak gibi, ya da ertesi sabah hava aydinlanmadan kalkmak zorunda oldugunu bilinceki ic karartisi gibi. Zaten her bir tarafindan patirti katirti gelen sevgili evim azan yagmurlarla beraber sov yapmaya basladi. Catidan, camlardan, balkondan gelen gurultuleri duysaniz inanamazsiniz…Ben artik alistim takmiyorum, ama gunun birinde gercekten hirsiz filan girecek olsa tikirtiya hayatta kalkmam yatagimdan, kustur derim, luxordur derim, ruzgardir derim..Ben uyanana kadar adam butun evi goturmus olur… Bilgisayarimi ve ekran larak kullandigim tvnu goturmesin de gerisi cok da isime yaramiyo, iki yorgan bir yastik…tamamdir iste.

Aaa nereden nereye geldim. Hah sabah beni uyandiran gurultu bitisigimdeki okul spor salonundan gelen ogretmen bagirtisiydi. Bir uyandim iki buklum olmusum zaten soguktan, luxora da Elmyra gibi sarilmisim isinmak icin. O da halinden memnun yorganin icinde. Ilk basta yeni uyandigim icin usuyorum sandim…yok degil..bildigin soguk! Catidaki pitirtidan anladim yagmur yagdigini ama yine de camdan bakmak yetmez bir de emin olmak icin cami acar elini cikarirsin ya! Hah bir actim cami…aninda sirilsiklam, sokaga baktim sel goturuyor. Zaten soguk…Emin olamadim, ekimin ilk haftasi olduguna kendimi inandiramadim bir sure.

Sicak hava ufleyen artik tuvalete bile yanimda tasidigim seyyar isiticimi alip odama yollandim tekrar…Hava karanlik…Annemin zorla verdigi yun yorgana nevresim gecirmedigim icin o koye ozgu cicek desenli agir cok agir yorganla ustundeki anime afislerinin zitligi, benim uzerimde dizleri kendinden gecmis pijama altinda yun patikler, sac bas desen insanliktan cikmisim, soguk diye suya dokunmamisim sabah, bugune bitirmem gereken odevler, yarinin da boyle yagisli olacagini bile bile evden cikacak oldugumu bilmem, evde ekmek olmadigi icin bakkala gitme zorunlulugu…. Icimi saran hissiyati anlatamam size, anlattim bu kadar oldu.

Bu sekilde bir ay filan gecince adapte oluyorum, tekrar calismaya basliyorum, gunduz saatinde isigi acmak bana koymamaya basliyor, yagmur tekrar romantic gelebiliyor…ama bu gecis doneminde cok uyuz ve cok memnuniyetsiz bir insan oluyorum.

Zaten kaloriferler yanmiyo..Hain domdom bakkal da soylemedi ne zaman yanacagini. Kesin biliyo ama bana kil oldugu icin soylemiyor. Bi de guldu terbiyesiz “Senin ev tabii en ustte, cok usuyosun degil mi? eheheheh”

Neyse ben yine cay demledim. Iceyim de isinayim bari. Biraz yazarsam iyi gelir dedim ama isinana kadar bana pek bisey iyi gelmeyecek sanirim. Ben gittim. Hoscakaliiin!

Hiç yorum yok: