Bir suredir fullmetali fena boslamistik. Malum one pieceten baskasini gozumuz gormedi yaklasik 2 ay. Dun sadece 3 bolum izleyelim parolasiyla basina oturdugumuz fullmetal 8 bolum izlemeden yakamizi birakmadi. Eski halinden eser kalmamis, tamam mangayi takip ediyorlar konunun ayrilmasini bekliyordum ama bu kadar saglam olacagini dusunmemistim. Ilk serisini hala cok severim ama sanirim brotherhood bittigi zaman eskisini unutturacak. Elric biraderler dogudaki alchemyi ogrenmek icin Mai'nin ve sirin pandasinin pesine duserler ve kuzeye giderler. Orada Armstrong'un ablasiyla tanisirlar. Abla Armstrong gercekten Bleach'teki Yorouchi ile yarisabilecek kadar disli tam bir asker (tabii ki ayni zamanda tas gibi) bir ablamiz. Isler tamamen zivanadan cikmisken boyle guclu bir karakteri seriye katmalari cok iyi olmus.
Son bolumlerde cok fena sok edici seyler ortaya cikiyor. Birincisi homonculilarin asil plani, yani ulke kuruldugundan beri cesitlei yerlerde insanlarin olumune neden olmalari ama bunun aslinda daha buyuk bir hedef icin oldugunu (butun ulkeyi oldurup philosopher stone elde etmek) ogreniyoruz, ama daha onu ne icin kullanacaklar belli degil. Benim ondan cok sasirdigim sey Selim Bradley'nin ilk homonculus olmasi. Acayip en gucluleri ve korkuncu da sanirim o, pek bi fena yapmislar tuneldeki sahneleri filan. Hawkeye'in da basina gelmeyen kalmadi, pek de severim kendisini cok uzuldum. Neyse onu bi sekilde Roy Mustang kurtarir anladi cunku ters birseyler oldugunu. Bir de beni en mutle eden sahnelerden bahsedip bitireyim simdilik. Ilki Armstrong'un Raven'in koluna kilic sokup sonra oldurmesi ve tabi canli canli betona gommesiydi. (Yuru be ablam!) Ikincisi Hohenheimla ilgili bilgi verilmesi (icim acidi adamcagiza), ve son olarak Scar yardimiyla Winry'nin esaretten kurtulmasi. Artik Ed'i tutan bisey de kalmadi, arkasina da aldi tas gibi Armstrong ablayi durmaz artik. bize de maalesef bu pazari beklemek kaldi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder