Dikkat! Romantik öğeler içerebilir!!

Bundan tam olarak 4 yıl önceydi. 4 yıl öncesinin 10 Temmuzunda böyle yağmur da yoktu hava mis gibiydi. O dönem yazın İstanbul’da kalmak adına Beyoğlu Sinamasında iş bulan bendeniz iş çıkışında bir arkadaşımla buluşmak için sözleşmiştik. Ama arkadaşım başka bir arkadaşını çağırdığını ve onunla az biraz görüşüp onu ekeceğimizi söyledi. Daha sonra duyduğuma göre aynısını Mert’e de demiş. Biz biyerde oturup birşeyler içerken beklenen misafir geldi. Gözüme kocaman görünen bu sakallı arkadaştan gerçekten de ilk görüşte az biraz tırsmıştım. Gün ilerleyip damarlarda dolaşan alkol miktarı arttıkça kendisinin bana olan ilgi ve alakası da artmaya başladı. Ben bütün coolluğumla reddederken o bütün inadıyla devam etti. Hatta onunla bir kere daha buluşmam için benden söz aldı. Gerçekten de bunu takip eden 10 gün içinde kendisi Holywood filmlerine taş çıkarır bir yerli “10 günde kız nasıl tavlanır?” filmini yaşattı bana. Sevdiğim filmlerden, animelerden dem vurdu, romantik şarkıların her türlü kızda yelkenleri suya indirebileceğini gösterdi. Evet, 10 günde beni tavlayan bu muhteşem insanla bugün 4. Yılımızı bitirdik.

Bu geçtiğimiz 4 yılın 3.5 yılını zaten aynı evde geçirdik. Beraber yaşayan çiftlerin anlaşamayacaklarının yalan olduğunu cümle aleme gösterdik. Gerçi geçen yıllarla beraber iyice eve kapandık ama bu bizim tercihimizdi çünkü evimizi ve beraber evde vakit geçirmeyi çok seviyorduk. Kalkıp kahvaltı hazırlamak, yedikten sonra televizyonun önünde iki saat çay sigara ile saçma sapan muhabbet etmek, haftalık animeleri aynı heyecanla beklemek, kendimizi kaybedip anime uğruna sabahlamak, odamız için yeni eşya bakmak, bütçeleri birleştirmek, evimizden çıkmayan artık beni de “yenge”den çok arkadaş olarak gören can dostlarla vakit geçirmek, araba kiralayıp Çanakkaleden İzmir’e yapılan seyahatler, hayatımıza bomba gibi düşen Luxor ile daha ciddi sorumlulukların altına girmek ve bunun gibi daha birçok güzel küçük olay ile 4 yılda değiştik güzelleştik, birbirimize daha çok bağlandık.

(4. Yıl hediyelerimiz)

Evet biz romantik bir çift değiliz, neden olalım ki! Birbirimizi sevdiğimizi ikimizde taa içimizde biliyoruz. Bunu her an yapay yapay vıcık vıcık etrafa şov olarak göstermek bizim işimiz değil. Ben şahsen özel günlerde bütçeyi sarsan aşırı resmi romantik bir yemektense, onun bana beklemediğim anlarda aldığı nutellayı tercih ederim.^_^.

İkimizde başka şeylerle uğraşırken bana dönüp seviyorum demesini seviyorum.

Günün her saatinde beni güldürebilmesini seviyorum.

Aslında birşeyi takmaz gibi görünüp gerçekte sevdiklerine karşı çok düşünceli olmasını seviyorum.

Ciddi biri olmamasını seviyorum, kendisi ultramega ciddi beni böylelikle hizaya getirdi.

4 yıl hediyesi olarak One Piece t-shirtleri bastırmak gibi şirin fikirler üretmesini seviyorum.

Luxora olan sevgisini seviyorum.

Bana olan aşkını seviyorum.

Aslında kendisini her haliyle hepten seviyorum bayaa da çok seviyorum.

Gelecek ay nişanımızdan sonra ilişkimiz artık daha ciddi bir yola girecek, ikimiz de dört gözle bunu bekliyoruz. 4 yılın nasıl geçtiğini anlayamadım… Bundan sonraki bir sürü 4 yıl da böyle geçecek biliyorum.

Bana bu mutluluğu yaşattığın için teşekkür ediyorum sevgilim. Biliyorsun daisuki dayoo!!!

Ps: Ben romantik yazı yazamam, en fazla bu çıktı. Hissettiklerimi anlatmam imkansız zaten… Yazının özeti: mutluyuz seviyoruz…